03:00:00 08.09.2024
URL: https://www.hosank.net/storage/gallery/1726222664.jpg
Մեր թշնամիների կողմից անվանած «Զանգեզուրյան միջանցքը», բնականաբար, հարկավոր է թուրքերին, որպեսզի ի կատար ածեն իրենց պանթուրքիստական երազանքը, հարկավոր է Կրեմլին, որպեսզի Ռուսաստանը ցամաքային կապ ունենա իր բարեկամ երկրի՝ Թուրքիայի հետ, և, իհարկե, հարկավոր է ջհուդներին, մասնավորապես սիոնիստներին, որպեսզի կարողանան մասնատեն Հայաստանը և վերջնականապես կործանեն հայոց պետականությունը, որը իրենց ամենաոխերիմ թշնամին է։ Սակայն թյուրիմացություն կա շատ «արևմտամետերի» մոտ, որ կարծես թե այսպես կոչված «Արևմուտքը» դեմ է «Զանգեզուրյան միջանցքին»։ Արևմուտքը ոչ թե դեմ է միջանցքին, այլ Ռուսաստանի փոխարեն հենց ինքն է ուզում վերահսկաել այն, որպեսզի Արևմուտքում գտնվող միլիարդատեր հսկա կապիտալիստները Թուրքիայի միջոցով ուղիղ կապ ունենան Բաքվի նավթոհորների հետ։ Իրանի կառավարությունն էլ գուցե դեմ է միջանցքին ոչ այնքան նրա համար, որ կիրականացվի Մեծ Թուրանը (քանի որ էլի թողնում է Ադրբեջանը ու Թուրքիան հենց իր տարածքի միջոցով կապվեն) այլ նրա համար, որ այդ միջանցքը վերահսկվելու է կամ Ռուսաստանի կամ էլ Արևմուտքի կողմից, և երկու դեպքում էլ Իրանի շատ կարևոր շնչափողը կսեղմվի։ Երկու դեպքում էլ նաև աղետալի կլինի մեզ՝ հայերիս համար։ Այնուամենայնիվ կարելի է ասել, որ Իրանն է միակ երկիրը, որի հետ այս հարցում մեր շահերը համընկնում են։ Ամեն դեպքում հարցը նրանում չէ, թե որ մի երկիրն է ուզում «Զանգեզուրյան միջանցքը» լինի կամ չլինի, հարցը նրանում է, թե որ մի օտար երկիրն է ուզում վերահսկել այդ «Զանգեզուրյան միջանցքը», քանի որ ոչ մի ջրանցք կամ միջանցք չկա այս աշխարհի վրա, որը մի գերտերություն սիրով չուզենա լրիվ վերահսկի իր օգտի ու շահի համար։ Մի կարևոր բան էլ պետք է շեշտվի, որ «Զանգեզուրյան միջանցքը» ստեղծելով մեր կարմիր գիծը չի հատվի, քանի որ մեր կարմիր գիծը արդեն իսկ հատվել էր 2020թ-ի Նոյեմբերի 9-ին, երբ դավաճանաբար ստորագրվեց այդ խայտառակ կապիտուլացիան։ Առանց այդ ստորացուցիչ պարտության մենք հիմա չէինք էլ նույնիսկ խոսի այդ գրողի տարած միջանցքի մասին։ Կարող ենք նույնիսկ 30 տարի հետ գնալ և ասել, որ մեր կարմիր գիծը հատվեց 1994թ-ի Մայիսի 12-ին, երբ Արցախը Հայաստանին ամբողջությամբ միացվելու փոխարեն դավաճանական զինադադար կնքվեց և Արցախը դարձավ անկախ պետություն։ Իսկ եթե գաղափարական ու ավելի կարևոր տեսանկյունից նայենք, «Զանգեզուրյան միջանցքը» ոչ միայն մեզ՝ հայերիս համար վերջին մեխը կլինի դագաղին, այլև ողջ արիական աշխարհի համար, քանի որ Հայաստանի պետականության ոչնչացումով կոչնչանան համաշխարհային արիական զարթոնքի բոլոր հույսերը և հենց մեր երկրի կործանումով կկործանվի արիական վերածննդի երազանքը, քանի որ Եվրոպայի ճակատագիրը, ուզած թե չուզած շաղկապված է Հայաստանի ճակատագրի հետ և հակառակը։ Այդ է պատճառը, որ մենք պետք է շարունակենք մեծացնել ու հզորացնել Հայաստանի միակ ազգային քաղաքական շարժմանը, որպեսզի մոտ ապագայում կերտենք այն ազգային պետությունը, որն ամեն գնով կջախջախի թուրքերի, ջհուդների և նրանց հետ համագործակցող մեր բոլոր մյուս թշնամիների նպատակները։ Ո՛չ «Զանգեզուրյան միջանցքին» Փա՛ռք Հայքին ու հաղթանակին
Բաժանորդագրվեք և ստացեք նորություններ ձեր Էլեկտորոնային հասցեին։